ไม่เป็นอะไรหรอกที่รัก
ไม่เป็นอะไรเถอะ บอกฉันเลย
มันคงจะดีกว่าการเฉย ไม่เอ่ยคำใด
จะเป็นบทเรียนแห่งความรัก
ต้องเว้นที่ว่างให้ความทุกข์ใจ
จะมัวปิดบังอะไรอยู่ถ้าใจเธอเปลี่ยนแปลง
ว่างเปล่า สายตาที่ฟ้องกัน
ไม่อยากนับวันรอฟังคำนั้น
ฉันจะเข้าใจ ว่าสุดท้ายต้องพ่ายแพ้
ต่อกาลเวลา ต่อไอ้เรื่องระยะทางห่างกันไป
หรือมันจะเป็นเพราะ ระหว่างเราเข้ากันไม่ได้
แม้รักเธอสักเท่าไร ก็คงแพ้ใจที่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าเหตุผลใด ก็ต้องยอมรับ
ปิดฉาก เดินจากไปพร้อมความต้องการของเธอ
วันเวลาที่เราเคยได้ใช้ ทุกวันผ่านมาที่เคยมีความหมาย
ให้มันจากไปจากเราไปอย่างนั้น แม้เคยผูกพันต้องหายไป
จาก เรา เสียที
เธอคงไม่ต้องการมีกันแล้ว
และจะเข้าใจ ว่าสุดท้าย ต้องพ่ายแพ้
ต่อกาลเวลา ต่อไอ้เรื่องระยะทางห่างกันไป
หรือมันจะเป็นเพราะ ระหว่างเราเข้ากันไม่ได้
แม้รักเธอสักเท่าไร ก็คงแพ้ให้ใจที่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าเหตุผลใด ก็ต้องยอมรับ
ปิดฉาก เดินจากไปพร้อมความต้องการของเธอ
ต่อกาลเวลา ต่อไอ้เรื่องระยะทางห่างกันไป
หรือมันจะเป็นเพราะ ระหว่างเราเข้ากันไม่ได้
แม้รักเธอสักเท่าไร ก็คงแพ้ให้ใจที่เปลี่ยนไป
ไม่ว่าเหตุผลใด ก็ต้องยอมรับ
ปิดฉาก เดินจากไปพร้อมความต้องการของเธอ
เจ็บสักหน่อยแต่จะเข้าใจ
อาจไม่พร้อมแต่จะเข้าใจ
พยายามต่อไปแม้จะผิดหวัง มากสักเท่าไร
เจ็บสักหน่อยแต่จะเข้าใจ
กี่เหตุผลก็คงจะเสียใจ เท่ากัน
ฉันจะยอมรับ และหายไป
เจ็บสักหน่อยแต่จะเข้าใจ
อาจไม่พร้อมแต่จะเข้าใจ
พยายามต่อไปแม้จะผิดหวัง มากสักเท่าไร
เจ็บสักหน่อยแต่จะเข้าใจ
กี่เหตุผลก็คงจะเสียใจ เท่ากัน
ฉันจะยอมรับ และหายไป